Hayaller;

İnsan tek seferde ölmeyecek kadar güçlüydü, bu yüzden Allah küçük ölümler yarattı, aşk gibi, hayal kırıklığı gibi. Bunu bir yerde okumuştum, çok beğenmiştim, aklımdan çıkmamış hala. Aslında insanlar bizi hayal kırıklığına uğratmıyor. Sadece biz yanlış insanlar üzerinde hayal kuruyoruz. Farkında olmadan yeniden biri için çabalıyoruz, düşünüyoruz, hayal kuruyoruz. Ne zaman kurtulucaz, hiç gerçekleşmeyecek hayaller kurmaktan. Bu kadar hayal kırıklığı yetmiyor mu?. Hayat, yaşadıklarımızdan çok hayal ettiklerimiz değil mi zaten. Hayal kurmayı bırakıp hayatı yaşamaya başlamalıyız artık. Böyle diyoruz ama beyin ile kalp ne zaman anlaşmış ki? Şu an bile hepimiz, asla gerçekleşmeyecek olan ayrı ayrı hayaller için ısrarla bekliyoruz. İstisnasız. Mesela bana gülümsediğini hayal ediyorum, yüzüne dokunmayı. Avuçlarımın içine almak istiyorum yüzünü, bak aşk avuçlarımda demek istiyorum. Bir hayal olsam, sana karışsam, başka da bir şey istemem. Mutluluğun resmini bile hayal ederek yaşayan insana, karakalemle çizilen her şey gökkuşağı gibi gelir. Aslında hayal, içindeki boşluğu dolduran bir şeydir. Eğer gerçekleşirse, bütün acıları alıp götürecek tek şey. Affedince yorulur insan, yalnız kaldığıdında da yorulur ama insanı en çok yoran şey hayal kurmaktır, olmayacağını bile bile. Mesela saat 12'de yatağa girersin fakat saat 2 olduğunda anca uykun gelmeye başlamıştır. Çünkü hiç farkında olmadan milyonlarca hayal kurmuşsundur. Hayallerinin, gerçek olduğunu hayal et. Otobüste camdan dışarı bakıp hayal kurmak yalnızlığımın en güzel kısmı. Bide kulaklığı takarsam, hayat offline, hayal online. Birkaç kere durağı kaçırmışlığım da var bu yüzden. Neyse, kendine iyi bak. Sende bu evrenin çocuğusun en az ağaçlar ve yıldızlar kadar. Sen fark etsen de etmesen de evren olması gerektiği gibi hareket ediyor. Hatta hayal kırıklıklarıyla bile hayat çok güzel. Neşeli ol. Kendine iyi bak, üzme kendini değmeyecek insanlar için,